“Πάρε με όταν φτάσεις”.
Πόσες φορές έχουμε ακούσει αυτή τη φράση από την μητέρα μας, από τον πατέρα μας, από τους δικούς μας ανθρώπους καθώς περνούσαμε το κατώφλι του σπιτιού μας;
Ίσως να σκεφτόμαστε πως δεν υπάρχει λόγος ανησυχίας, τι θα μπορούσε να συμβεί σε μια απλή μετακίνηση μας; Τίποτα, μα ίσως πολλά.
Ωστόσο η ίδια φράση που κρύβει τέτοια αγάπη και ανησυχία, έμελλε να γίνει το σύνθημα της ανείπωτης τραγωδίας του πολύνεκρου σιδηροδρομικού δυστυχήματος στα Τέμπη.
Αυτή είναι και η φράση που επέλεξαν να σχηματίσουν οι μαθητές του 2ου Γυμνασίου Μεσολογγίου με τις σχολικές τσάντες τους, τιμώντας κατά αυτόν τον τρόπο τα δεκάδες θύματα του τραγικού δυστυχήματος.