24-02-2023
Νίκος Αν. Μαραγιάννης
freelance journalist
Πόσα θυμάμαι και πόσα θέλω να πω…Προσπαθώ να το ξεχνάω, το απωθώ στη μνήμη ότι έχει φύγει.
Διατέλεσε ανώτατο στέλεχος του μεγαλύτερου χρηματοπιστωτικού ιδρύματος της χώρας (Εθνική Τράπεζα) και δραστήριο μέλος της τοπικής κοινωνίας.
Στα λόγια του μετρημένος, προσπαθούσε για το κοινό καλό και δεν του άρεσε η αδικία. Ευθύς, τίμιος και καλός άνθρωπος.Για την πολύπλευρη και ανιδιοτελή προσφορά του έχαιρε της αποδοχής, της εκτίμησης και της αγάπης των πολυάριθμων συναδέλφων του, αλλά και των γνωστών και φίλων του γενικότερα.
Είχε ακόμα χρόνια να ζήσει, είχε να προσφέρει. Αθόρυβα αλλά ουσιαστικά. Αφανής ήρωας χωρίς να θέλει να το φωνάζει. Προστατευτικός με όλους. Όταν μπορούσε να βοηθήσει, το έκανε χωρίς δεύτερη σκέψη. Πολλές φορές δεν χρειαζόταν καν να το ζητήσεις το καταλάβαινε μόνος του.
Η ευγένεια του ήταν χαρακτηριστική. Σου έσφιγγε το χέρι και σου έδινε δύναμη. Δυνατός αλλά ταυτόχρονα ευαίσθητος άνθρωπος. Πονόψυχος.
Ο Θόδωρος μας άφησε , αλλά έμειναν στη μνήμη μου οι στιγμές, απλές καθημερινές…Θόδωρε θα μας λείψεις, όπως θα λείψεις και από την Κατερίνα, το Δημήτρη, την Ειρήνη και τα εγγόνια σου.
Ήσουν ο καλός συγχωριανός, ο φίλος, που με αγάπη, καλοσύνη, και ανιδιοτέλεια, έκανες συχνά υπέροχες παρέες στο αγαπημένο σου χωριό τον Ταξιάρχη.
Να πας στο καλό φίλε μου, απόλυτα ήσυχος γιατί έπραξες στο ακέραιο το καθήκον σου απέναντι στην αγαπημένη σου οικογένεια, που από σήμερα θα είναι και οικογένεια όλων μας.
Καλό Παράδεισο φίλε Θόδωρε…..