Και την επόμενη μέρα, τι;

Γράφει ο Χαράλαμπος Καραπάνος*

Και την επόμενη μέρα, τι;

Κι ενώ γίνονται συλλαλητήρια για τα εμβόλια, λες και δεν υπήρξαν ποτέ ξανά εμβόλια και για τους επιστήμονες ιατρούς που μεθοδευμένα μας οδηγούν στην καταστροφή λες και μέχρι χτες και για χίλια δυο άλλα νοσήματα δεν είναι οι ίδιοι στους οποίους απευθυνθήκαμε και θα απευθυνθούμε, την ίδια στιγμή δεν γίνεται ούτε ένα συλλαλητήριο από τους «ανήσυχους» για την ελευθερία πολίτες σχετικά με την διατάραξη και καταστροφή του φυσικού περιβάλλοντος, την κατάσταση στο Αφγανιστάν, τον πληθυσμό στην ελληνική επαρχία και ύπαιθρο που συρρικνώνεται και πολλά άλλα μείζονα προβλήματα που κυοφορούν ένα εφιαλτικό ανελεύθερο αύριο.

Είναι θλιβερό να στήνουμε αγώνες σε αγωνίες που με τη σειρά τους εδράζονται σε φοβίες και έτσι να ξεγλιστρούνε οι φόβοι και να περνούν απαρατήρητοι ή και να μην υπάρχουν καν φόβοι για πράγματα τρομακτικά που μας πληγώνουν και μας ετοιμάζουν μια σωρεία ίσως ανυπέρβλητων δυσκολιών στο μέλλον. Προτιμούμε τα ανέξοδα που κάνουν ντόρο και ξεχνούμε εκείνα που κοστίζουν σκέψη, μελέτη και απαιτούν κόπο… προτιμούμε την πλάνη από την αλήθεια….

Τα εμβόλια είναι εμβόλια σαν εκείνα που κάναμε χτες, οι γιατροί που τα συνιστούν είναι οι γιατροί που εμπιστευτήκαμε για όλα τα άλλα χτες, σήμερα και θα ξαναπάμε με βεβαιότητα αύριο, οι εταιρίες που τα παράγουν είναι εκείνες που παράγουν όλα τα αλλά φαρμακευτικά σκευάσματα που ήδη χρησιμοποιούμε… και εν τω μεταξύ χάνονται ζωές όσο στήνουμε χορούς σε συνωμοσίες που δεν έγιναν ποτέ αλλά ανδρώθηκαν στο γόνιμο έδαφος της απροθυμίας μας να κοιτάξουμε το σήμερα και το αύριο , κατάματα.

Ακούστε, το μέλλον καλπάζει ασταμάτητα….

*Δικηγόρος–Άμισθος Σύμβουλος Δημάρχου Θέρμου, μέλος του Δικηγορικού Συλλόγου Αγρινίου και του Δικηγορικού Συλλόγου Σλέσβιχ-Χόλσταϊν Γερμανίας, καθώς και μέλος της Επιτροπής Διεθνούς Πολιτικής FDP Σλέσβιχ-Χόλσταϊν.