Ο Σύλλογος Αναληψιωτών Αιτωλοακαρνανίας αποχαιρέτησε το Σάββατο τον Κώστα Καρακόιδα

Τα μέλη του διοικητικού συμβουλίου του Συλλόγου Αναληψιωτών Αιτωλοακαρνανίας , αποχαιρέτησαν το Σάββατο,τον εκπαιδευτικό Κωνσταντίνο Καρακόιδα. Πολλοί συγχωριανοί και φίλοι του, παρευρέθηκαν στην Εξόδιο Ακολουθία του στην Καισαριανή και πολλοί ακόμη περίμεναν στην Ανάληψη, ώστε να παρευρεθούν στην ταφή του.

Ο επικήδειος που ανεφώνησε η πρόεδρος του συλλόγου:

Δυστυχώς ζούμε αυτή την τόσο αμήχανη στιγμή που χρειάζεται να αποχαιρετήσουμε τον δάσκαλο κο. Κώστα. Δεν ξέρω πώς θα ήταν καλύτερα να μιλήσω , ως Έφη ή ως πρόεδρος του Συλλόγου. Θεωρώ όμως ότι σε αυτή την περίσταση τα δύο αυτά ταυτίζονται. Η πίκρα μου από τη στιγμή που το έμαθα είναι αφάνταστα μεγάλη. Δεν ξέρω τι να πρωτογράψω για αυτόν τον τόσο αξιοσέβαστο άνθρωπο. Με ότι καταπιανόταν έδινε την ψυχή του και άφηνε το στίγμα του. Πρώτα από όλα ήταν εξαίρετος σύζυγος , πατέρας , παππούς. Προσπαθώ να βρω επίθετα που να χαρακτηρίζουν το ήθος του και η λέξη που επικρατεί είναι ακέραιος. Ήταν ένας άνθρωπος πάνω από όλα ακέραιος, κύριος , αξιοσέβαστος , διακριτικός και καλοπροαίρετος. Ήταν μίλια μακριά από μικροπρέπειες και μικροπολιτικές. Ο Σύλλογος μας έχασε ένα γερό στήριγμα , έναν πολύτιμο συνοδοιπόρο, έναν στυλοβάτη . Το χωριό μας έβγαλε πολλούς σπουδαίους ανθρώπους , που όπως είχα πει το καλοκαίρι είναι φώτα μέσα στο χωριό , ένα τέτοιο μεγάλο φως ήταν ο κος. Κώστας. Δυστυχώς αυτά τα φώτα ένα ένα σβήνουν ,αφήνουν βέβαια μεγάλο έργο πίσω τους αλλά αναντικατάστατα κενά .Δεν είμαι σε θέση να ξέρω αν παράλληλα ανάβουν άλλα , το εύχομαι όμως γιατί είναι βαριά η κληρονομιά που μας έχουν αφήσει.

Η προσφορά του στον σύλλογο και το χωριό είναι ανεκτίμητη. Τα χρόνια που υπηρέτησε ως δημοτικός σύμβουλος και πρόεδρος δημοτικού συμβουλίου το χωριό μας άλλαξε μορφή. Τα συγγραφικό του έργο πάνω στο επάγγελμά του πλούσιο, αλλά για εμάς πολύ σημαντικά είναι τα δύο ιστορικά βιβλία του χωριού που έχει εκδώσει. Στο συμβούλιο του συλλόγου που ήταν ο κος .Κώστας οφείλουμε την εφημερίδα μας. Μπορεί λόγω υποχρεώσεων να μην ήταν ενεργό μέλος του συμβουλίου, αλλά ο κος . Κώστας ήταν πάντα εκεί. Από την πρώτη στιγμή που ασχολήθηκα με τον σύλλογο πριν 15 χρόνια περίπου , τον βρήκα μέσα στην παρέα του, να νοιάζεται και να προσφέρει με όποιο τρόπο μπορούσε . Γνώριζε τα πάντα για τον δήμο και τον σύλλογο και ξέραμε ότι ήταν εκεί για να βοηθήσει. Τι να θυμηθώ;; Τις ατελείωτες ώρες που περάσαμε οργανώνοντας την εκπομπή Κυριακή στο χωριό, το ενδιαφέρον του για την εφημερίδα, την διαδικασία για την ένταξη του εθίμου μας στην Άυλη Κληρονομιά, τα ημερολόγια που στήσαμε με πολλή προσωπική του δουλειά, τις εκδηλώσεις, τις ώρες που έχουμε συζητήσει… ήταν πάντα εκεί, πάντα δίπλα μου να βοηθά , να συμβουλεύει , να διορθώνει με διακριτικότητα τα λάθη που έχουμε κάνει, να προσπαθεί να προλάβει λάθη και αστοχίες… στο χωριό όλοι καιροφυλακτούν για λάθη , η ανωτερότητα του κου. Κώστα ήταν ότι το λάθος προσπαθούσε είτε να το προλάβει είτε να το διορθώσει …

Ήταν ένας πραγματικός δάσκαλος για εμένα…

Δεν θα σας κουράσω άλλο . Οι στιγμές αυτές είναι βαριές και δύσκολες… Εύχομαι ο Θεός να δίνει κουράγιο στην οικογένειά του και να είναι ελαφρύ το χώμα του χωριού που τόσο αγάπησε και υπηρέτησε …

Τα ειλικρινή μας συλλυπητήρια κα. Ελένη , Χρήστο, Θανάση .

Το χωριό μας από την Τετάρτη είναι πολύ πιο φτωχό…