Μνημόσυνο Κοσμά και Θεόκλητου των Αρχιερέων στο Θέρμο

Σήμερα Πέμπτη 10 Φεβρουαρίου έγινε στο παρεκκλήσι του Αγίου Γεωργίου τεσσαρακονθήμερο μνημόσυνο για τον Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη Αιτωλίας και Ακαρνανίας ΚΟΣΜΑ, αλλά και δεκαπενταετές μνημόσυνο για τον προκάτοχό του, Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη ΘΕΟΚΛΗΤΟ.

Κι έγινε στο χωριό, που δεν έχει πολλά στολίδια, παρά μόνον τους Κοσμάδες που ‘βγαλε και που θα βγάλει. Τόπο εμφανέστερο δεν έχει το χωριό για να τους βάλει ως λαμπρά κοσμήματα, παρά τις καρδιές των Αιτωλών, που τους έχουν εγκόλπια, μαρτύριο της συγγενείας τους.

Σήμερα, λοιπόν, ξεκίνησαν οι Αιτωλοί όρθρου βαθέος να πάνε μυροφόροι στο ναό, φέροντες για μύρα τα δάκρυά τους για τον χωρισμό με τον ποθεινό πατέρα κι ευχές για την ανάπαυσή του. Και στο ναό, απώθεσαν τα μύρα τους, την θλίψη τους, την προσδοκία τους, την ελπίδα τους, για να γεμίσουν με το ακένωτο Μύρο, τον Χριστό, που κινεί πρώτος τον χορό της Ανάστασης.

Κι εκεί, σε κείνον τον χορό, πιάστηκαν μαζί κι ο Δεσπότης, ο Κοσμάς, μαζί κι ο άλλος Κοσμάς, ο παλαιός, ο Αιτωλός, μαζί κι εμείς. Κι αυτή η κοινωνία, η ωραιότερη του κόσμου, έγινε σήμερα στο παρεκκλήσι του Αγίου Γεωργίου, στην Ευχαριστιακή σύναξη, που πληρώνει τα πάντα η μετοχή στη Βασιλεία των Ουρανών.

Στο τραπέζι που οι δαιτυμόνες χαίρονται ο ένας τον άλλον. Και το βίωμα της παραδεισένιας ετούτης μετοχής, που μας σμίγει με τρόπο που δεν βρίσκονται λέξεις να περιγραφεί, με τον μακαριστό ποιμένα, σ’ όλη του τη ζωή μας το δίδασκε και μάθαινε, ως καλός Διδάσκαλος, πως να μετέχουμε στη λατρευτική κοινωνία του σώματος της Εκκλησίας: “ψυχῆς κάθαρσις, ἀγάπη πρὸς Θεόν, πίστις, ἐπιθυμία τοῦ μυστηρίου, προθυμία πρὸς τὴν μετάληψιν, ὁρμὴ ζέουσα, τὸ διψῶντας δραμεῖν”, “αυτά χρειάζονται”, μας δίδασκε. Κι οι κεκοιμημένοι, ούτε αυτοί στερούνται της μετάληψης, αφού “καὶ αὐτοῖς ὁ Χριστὸς ἑαυτοῦ μεταδίδωσι τρόπον ὃν οἶδεν αὐτός”.

Κι εμείς, λοιπόν, τώρα, όταν θα προσάγουμε τη λογική λατρεία, θα συγκαταλέγουμε και τον Κοσμά, τον Επίσκοπό μας, στους εν πίστει αναπαυσαμένους πατέρας ημών, άλλωστε και “Ὑπὲρ τούτων προσάγει τὴν λογικὴν ταύτην λατρείαν, ὡς χαριστήριον τῷ Θεῷ”.