Η περιοχή Διασταύρωση Σταδίου στο Αγρίνιο για τους περισσότερους που διαβάζουν αυτές τις γραμμές δεν λέει και κάτι. Για όσους όμως γνωρίζουν, καταλαβαίνουν καλά πως αναφορά γίνεται για μια… οδική καρμανιόλα.
Χωρίς εισαγωγικά και αστερίσκους.
Η οποία παλιότερα μάλιστα, πριν την κατασκευή της Ιόνιας Οδού ήταν και η κύρια εθνική οδός με κατεύθυνση προς Ιωάννινα ή προς Πάτρα.
Μαθητής ήμουν ακόμη που άκουγα για τροχαία στην περιοχή. Αλλά σοβαρά και άλλα λιγότερα. Που περνούσα με τους φίλους του το πράσινο πεζοφάναρο με… ρυθμούς Γιουσέιν Μπολτ γιατί δεν ήξερες από που θα σου έρθει το κακό. Τα χρόνια πέρασαν, σε 4 από αυτά να είμαστε καλά πενηνταρίζω κι ακόμη διαβάζω για τροχαία, για θύματα.
Όπως το παλικάρι που έφυγε στα 28 του. Άλλαξαν τόσες Κυβερνήσεις, τόσοι Νομάρχες, Περιφερειάρχες, Δήμαρχοι αλλά τίποτα δεν άλλαξε. H διασταύρωση Σταδίου παραμένει ένα σημείο άκρως επικίνδυνο, ένα σημείο μαγνήτης για δεκάδες ατυχήματα ή… παραλίγο ατυχήματα.
Μια διασταύρωση που εκτός όλων των άλλων την διασχίζουν παιδιά για να πάνε είτε σχολείο, είτε να αθληθούν αφού μερικά μέτρα πιο κάτω είναι το Στάδιο της πόλης (μια ακόμη πονεμένη ιστορία…). Ποιος ξέρει πότε και με ποιον τρόπο θα σταματήσει αυτή η μακρά λίστα.
Τα τελευταία χρόνια η πόλη του Αγρινίου, στην μια είσοδό της έχει γεμίσει από κυκλικούς κόμβους. Τα περίφημα roundabout. Θα έλεγε κανείς πως έχει γίνει και υπερβολική η χρήση τους αν σκεφτεί κάποιος ότι σε απόσταση λιγότερη των 3 χιλιομέτρων συναντά κανείς τέσσερις από αυτούς.
Ας είναι όμως αν έτσι μπορεί κανείς να εγγυηθεί ασφάλεια.
Όμως στο Νο1 σημείο που φωνάζει δεκαετίες για ένα τέτοιο κόμβο τι γίνεται; Ακούει κανείς ή υπάρχει ακόμη απόθεμα από ψυχές ώστε να το πάρουν απόφαση όσοι έχουν στα χέρια τους τις τύχες αυτής της περιοχής από οποιοδήποτε πόστο;
Προφανώς όσοι διαβάσατε θα έχετε ανάλογο παράδειγμα από την δική σας πόλη. Όχι τα… εγκλήματα στους δρόμους, από κακοτεχνίες ή αμέλεια δεν είναι προνόμιο μόνο του Αγρινίου.